Magdalena Kordel Marzenia i nadzieje, Znak 2016

Kiedy wszystko układa się za dobrze, to znak, że trzeba uważać. Coś może runąć, zanim zdążymy się zorientować, że coś jest nie tak, jak być powinno. W życiu Madeleine wydaje się, że nastąpiła wreszcie harmonia. Wkrótce ma wyjść za mąż za ukochanego Michała, co pomoże w procesie zostania rodziną zastępczą dla trójki dzieciaków. Księgarnia w Malowniczym rozwija się całkiem nieźle, stając się swoistym miejscem spotkań czytelników i wymiany lokalnych wiadomości. Magda czuje jednak podświadomie, że coś jest nie tak. Niby zbliża się jej ślub, ale Michał zdaje się coraz bardziej oddalać. Do tego kobieta dostaje list z francuskiej kancelarii, że daleki wuj przekazał jej spadek. Miasto aż huczy od plotek. Tymczasem Michał gruchocze jej serce, co sprawia, że marzenia o wspólnym szczęśliwym domu mogą wcale się nie ziścić. Co gorsza, jako samotna osoba, nie będzie mogła zajmować się trójką dzieci.

Matka doradza jej, by zostawiła problemy i pojechała do Paryża wyjaśnić sprawę spadku. Magda tak właśnie robi. Na miejscu okazuje się, że dostała nie pałac ze służbą, ale... kochankę nieznanego wujka. To ona będzie musiała wprowadzić ją w kolejną zawiłą historię rodzinną, sięgającą wiele lat wstecz i pokazującą niezbicie, że na świecie nic nie dzieje się przypadkowo, a nowo poznani ludzie wcale nie są tak do końca obcy.

I znowu Magdalena Kordel prowadzi nas zawiłymi ścieżkami koligacji rodzinnych, wydarzeń z przeszłości, które mają wpływ na teraźniejszość i uczuć, bez których cała reszta nie ma najmniejszego sensu. A przy tym jej świat jest przepełniony dobrymi intencjami, zupełnie jak w książkach Małgorzaty Musierowicz, do których tak bardzo tęskni bohaterka. Zresztą, sama sobie uświadamia, że to wszystko ma: „Ciepły dom, dzieci, miłość też. Mam też wokół siebie ludzi, którzy siadają razem ze mną przy stole, troszczą się o mnie, a ja o nich dbam. Właśnie własnoręcznie piszę swoją sagę rodzinną. I w dużej mierze ode mnie zależy, jak potoczą się losy głównych bohaterów.” I to jest chyba główne przesłanie powieści. Do tego można dorzuć jeszcze słynne: „dać czasowi czas”, by w obliczu problemów nie działać nigdy pod wpływem złych emocji. Te bowiem mogą wszystko zniszczyć, co sprawić może, że owa saga rodzinna nie znajdzie szczęśliwego zakończenia.

Przy książkach Magdaleny Kordel można czuć się bezpiecznie. Otaczają nas dobrzy, przyjaźnie nastawieni ludzie, którzy choć czasem popełniają błędy, to zawsze umieją wyciągnąć właściwe wnioski i wszystko naprawić. Ach, gdyby taki był świat... Ale od czego się książki z kwiatami na okładce?